W@dgidsenWeb 2.1

U bent in menu 3-4. Helden en Geschiedenis

Broodkruimelpad

Home Ongewone tochten Winterse wadlooptocht naar het Kamperzand op en neer - 2e Kerstdag 2021

Ongewone Wadlooptochten

Winterse wadlooptocht naar het Kamperzand op en neer - 2e Kerstdag 2021


Zondag 26 december 2021 04:59 uur. Jiska van den End baant zich in het donker een weg door de ijsvlakte in het kustdal van Terschelling op weg naar het Kamperzand.
Foto Peter Laagland

dinsdag 28 december 2021

Door Peter Laagland

SINT JACOBIPAROCHIE - Op 26 december 2021 maken Jiska van den End en Peter Laagland een winterse wadlooptocht vanaf de vaste wal naar de zandplaat Kamperzand op en neer. Zij doen 8:40 uur over deze 32 km lange tocht. Deze tocht is één keer eerder gelopen op 20 april 2020. Hier volgt hun verslag.


26 december 2021, track (de rode lijn) van de wadlooptocht van Peter Laagland en Jiska van den End vanaf de vaste wal bij Sint Jacobiparochie naar het Kamperzand op en neer. Deze zandplaat ligt in het zeegat tussen Ameland en Terschelling en heeft geen officiële naam. Het wordt door wadlopers Kamperzand genoemd, op Ameland heet het de 'Zeehondenbanken'.
Sentinel 2 satellietfoto. De foto is om 11:56 genomen terwijl Jiska en Peter op de terugweg het Vingegat passeren.

Track Peter Laagland

Het is een paar dagen winter in Noord Nederland en een oostenwind van 5 bft zorgt voor een flinke verlaging van de waterstand. Het is -3 °C als we om 4:40 in het donker warm aangekleed in onze neopreenpakken het wad op stappen. Het zijn vrij extreme omstandigheden voor zo een lange wadlooptocht, maar we vinden het vooral gaaf om zoveel avontuur in ons eigen land te vinden. Het is voor ons nog een verrassing wat de vorst met het wad heeft gedaan. De eerste meevaller is binnen. Het normaal bijna kniediepe slik onder aan de dijk nabij Sint Jacobiparochie is vast gevroren tot een gladde ijsvloer. Helaas is de pret van korte duur, want al vrij snel is het ijs niet meer sterk genoeg om ons gewicht te dragen.

Per saldo komen we een kwartier achter op schema aan in het Vingegat. Hier is het oppassen voor drijvende ijsplakken, gelukkig zijn de meesten zo dun dat onze benen er gemakkelijk doorheen snijden. Toch lopen we ons in een onbewaakt moment vast in een te dik ijsveld, gelukkig ligt deze vast op een oesterbank en sleurt ons niet mee. We moeten terug en kunnen onze route er eenvoudig om heen leggen. Na nog een uur waden verleggen we onze koers naar het noordoosten richting Kamperzand. Met de ijzige wind nu schuin van voren lukt het ons niet meer om warm te blijven en moeten we een extra laag aantrekken, wat in de kou aanzienlijk langer duurt dan normaal.


26 december 2021 08:52 uur. Zonsopkomst in de Blauwe Balg vlak voor Kamperzand.
Foto Peter Laagland

Als we Kamperzand naderen zitten we nog steeds krap in de tijd. Het wad voor ons ligt zo goed als droog en de verleiding om Kamperzand aan te tikken is te groot. De zon komt op terwijl we de Blauwe Balg passeren en keren na het aantikken van de uitgestrekte zandplaat Kamperzand direct weer om. Het water komt snel op en het wad voor ons is inmiddels onder water gelopen en het kost ons een half uur voordat we weer op hoger en droog wad staan en tempo kunnen gaan maken. Nou ja tempo, de wadbodem is inmiddels half bevroren en daardoor wat glad. Bovendien lukt het Jiska niet om genoeg te eten, waardoor ze te weinig energie heeft om te knallen. Toch lukt het om op het nog droge wad voor de wind een beetje tijd t.o.v. ons tijdschema te winnen.


26 december 2021 08:59 uur. IJslaag in het vloedmerk op Kamperzand met op de achtergrond Ameland.
Foto Peter Laagland

Als we in de verte de tonnen in het Vingegat zien liggen staat het wad om ons heen al helemaal onder water en we gaan langzaam. We lopen uit ons tijdschema en het is spannend. Voor ons schuiven door het opkomende water dunne lagen ijs in elkaar, waardoor het lopen nog meer kracht kost. Gelukkig blijven de tonnen in het Vingegat schuin liggen, wat een teken is dat het water nog niet te diep is. Helaas drijven er in tegenstelling tot de heenweg nu dikkere platen ijs in het Vingegat, te dik om er met je benen met een horizontale beweging doorheen te breken en het water staat al te hoog om er met je voeten op te gaan staan. Met een stok hakt Peter als ijsbreker voorop langzaam een smal spoor door het papijs terwijl hij rustig met de ijsplaat meeloopt in de stroomrichting verder het wantij op.


26 december 2021 11:46 uur. Jiska van den End tijdens de passage van het Vingegat op de terugweg met op de achtergrond drijvende ijsplakken.
Foto Peter Laagland

Na deze uitputtingsslag ligt er een strook open water voor ons en weten we dat we de dijk zullen gaan halen, de tijdsdruk is er af. Het laatste stuk van de tocht blijkt alleen nog een hele opgave om met vermoeide benen ons een weg over en door het ijs te banen, maar we genieten. De zon schijnt aan een blauwe hemel op een prachtig winters ijslandschap. Richting de dijk zien we onze eigen voetstappen van de heenweg onder het ijs in het slik staan. Het spoor wat we vanochtend door het ijs hebben gemaakt is, nu 8 uur later, inmiddels weer dichtgevroren.

Het ijs voegt duidelijk een extra dimensie aan het wadlopen toe waar we de volgende keer nog beter rekening mee moeten houden in het tijdschema om het avontuurlijke gehalte niet te ver op te laten lopen. We hebben er weer een bijzondere ervaring bij die ons deed herinneren aan de minder zware winterse oversteek naar Borkum op 7 februari van dit jaar.

www.avontuurlijkwadlopen.nl


26 december 2021 12:30 uur. Het laatste deel van de tocht, terug in het kustdal.
Foto Peter Laagland


26 december 2021 12:41 uur. Het laatste deel van de tocht, terug in het kustdal.
Foto Peter Laagland


26 december 2021 12:52 uur. Het laatste deel van de tocht, terug in het kustdal.
Foto Peter Laagland