W@dgidsenWeb 2.1

U bent in menu 3-4. Helden en Geschiedenis

Broodkruimelpad

Home Ongewone tochten Wadlopen van Schiermonnikoog naar Rottumeroog - 23 sept. 2017

Ongewone Wadlooptochten

Wadlopen van Schiermonnikoog naar Rottumeroog - 23 sept. 2017


Wadlooptocht van Schiermonnikoog naar Rottumeroog - 23 sept. 2017
Track Ben Verbree

maandag 9 oktober 2017

SCHIERMONNIKOOG - Op zaterdag 23 sept. 2017 jl. liep wadloper Ben Verbree een wadlooptocht van Schiermonnikoog naar Rottumeroog, een tocht van 37.5 km in 9½ uur. Vermoedelijk is het de eerste keer in de geschiedenis van het wadlopen dat deze tocht is gemaakt. Vermoedelijk is het ook de grootste afstand die tot nu toe tijdens één eb door een wadloper is afgelegd.

Een andere lange wadlooptocht werd op 30 sept. 2017 door Kees Rodenburg gemaakt, hij liep van Schiermonnikoog naar Noordpolderzijl, een tocht van ca. 25 km in 6 uur.


Verslag Schiermonnikoog-Rottumeroog

Ben Verbree

Aan het begin van 2016 opperde ik het idee bij Kees Rodenburg, mijn vaste wadloopmaat, om te kijken naar de mogelijkheid om van Schiermonnikoog naar Rottumeroog te lopen. Kees keek eerst ietwat bedenkelijk maar vond het zeker de moeite waard om het te onderzoeken. Dit onderzoek hebben wij gedaan door het hele traject op te delen in vier etappes.

  • Deel 1 Schiermonnikoog - Lutjewad
  • Deel 2 Lutjewad - Noorpolderzijl
  • Deel 3 Noordpolderzijl - Zuid Oost Lauwers
  • Deel 4 Zuid Oost Lauwers - Rottumeroog

Voorbereiding
Deel 1. Het eerste wat wij te weten moesten komen was: hoe laat kunnen wij op zijn vroegst door de Sprutel? Het hogere deel bleek oostelijker te liggen dan waar wij tot nu toe langsliepen tijdens onze tochten naar Schiermonnikoog en dat gaf ons hoop. In de geul ten zuiden van de Sprutel, het Brakzandstergat werd ook een ondiepe plek gevonden. De volgende geul, Schildknoopen, bleek veel dieper te zijn geworden sinds eerdere Schiermonnikoog retourtochten en moest oostelijker gepasseerd worden dan eerder. Het vervolg van de route loopt via de Eilanderbalg ton EB 10 naar Lutjewad ton LW 28.

Deel 2 en 3. Dit zijn beide lange loopstukken parallel aan de Groninger kust. Daar hebben wij het meest gezocht naar harde ondergronden om zoveel mogelijk snelheid te kunnen maken.

Deel 4. Eerdere op-en-neer tochten naar Rottumeroog waren altijd eenvoudig te volbrengen, maar tijdens onze eerste verkenning stuitten wij nu op een diepe doorgang bij een uitloper van de Reepriel. Deze moest veel oostelijker worden gepasseerd dan voorheen, in het gebied waar instromingen zijn van het Sparregat. Als het begint vol te stromen gaat het meteen in een hoog tempo. Dit zou volgens ons het sleutelpunt van de tocht worden.

Na de verkenningen kwamen wij tot de conclusie dat de tocht mogelijk moest zijn. Wij blokten beide in de maand september 2017 enkele weekenden in onze agenda. Het weekend van 23 september was onze eerste serieuze optie. Vijf dagen voor het weekend belde Kees mij op over werkverplichtingen: het betrof een vergadering die Kees met geen mogelijkheid kon missen. De weersverwachtingen waren ook niet optimaal, dus ik had dat weekend uit mijn hoofd gezet. Op vrijdagmiddag 22 september moest ik gedurende lange tijd in mijn auto wachten, ik keek uit verveling op mijn telefoon en zag tot mijn verbazing dat de voorspellingen zeer gunstig waren geworden (een waterstandsverlaging van gemiddeld 20 cm met windkracht 1-2). Daar ik verder in 2017 vrijwel geen mogelijkheden had om de tocht te kunnen lopen belde ik snel Kees op met de vraag of hij echt niet onder zijn vergadering uit kon komen. Dit bleek niet het geval, maar hij vond het geen probleem als ik alleen ging. Immers het is altijd maar afwachten wanneer deze omstandigheden zich weer voordoen.

Zaterdag 23 september 2017
Logistiek vergde het solo gaan meer tijd. Waar wij anders met twee auto’s waren gegaan, moest ik nu mijn fiets in de auto meenemen. Ik vertrok om 06.00 uur vanuit Zeist naar het noorden. Ik reed nog geen drie minuten op de A27 om geconfronteerd te worden met wegwerkzaamheden. Via de radio hoorde ik dat het om een groter traject ging, ik besloot om via de oprit aan de andere kant van de weg terug te rijden naar de A28. Bij Amersfoort hetzelfde verhaal, gelukkig waren deze werkzaamheden over een kleiner traject. Via Hoevelakken en Nijkerk kwam ik weer op de snelweg, echter wel in een dichte mist terecht die pas na Zwolle minder dicht werd. Na een kleine 2½ uur rijden kwam ik bij de dijk bij Uithuizen aan om daar snel mijn fiets te droppen en daarna door te rijden naar de haven van Lauwersoog om de veerboot van 09.30 te kunnen halen. Tien minuten voor de afvaart kocht ik mijn ticket.

Met de veerboot voer ik naar Schiermonnikoog en om krachten te sparen nam ik de bus vanaf de veerdam naar het centrum. Na een appelgebak en thee genuttigd te hebben kocht ik nog wat te drinken om vervolgens naar de kwelder te lopen. Na iets meer dan 7 km gelopen te hebben via de Kobbeduinen en het Bouwe Hoekstrapad (waarlangs zich zeer vele watersnippen bevonden), vond ik een goede plek om even uit te rusten voordat ik aan de grote tocht zou beginnen. Daarna liep ik het laatste deel door de Oosterkwelder naar het wad. Ik kwam daar vogelaars tegen die hoogwatertellingen aan het uitvoeren waren.

Schiermonnikoog - Rottumeroog
Om 15.10, 4½ uur voor verwacht laagwater Lauwersoog (19.36) begon ik aan mijn solotocht naar Rottumeroog. Het zonnetje scheen bij een temperatuur van 17 °C en er was vrijwel geen wind. Ik verwachtte dat ik de eerste 4 uur door veel water zou lopen en besloot om mijn neopreenpak aan te trekken. Wetende dat de zon om 19.38 zou ondergaan was de kans groot dat ik deze niet meer zou uitdoen. Tot aan Sprutel liep ik door bovenbeendiep water, net boven de knie. De Sprutel passeerde ik iets boven middeldiep om 15.33.

Naar het Brakzandstergat liep ik in een rustig tempo bovenbeen- tot heupdiep door het water om vervolgens deze geul middeldiep te passeren om 16.23. Daarna weer bovenbeendiep naar de Schildknoopen die ik om 16.56 met dezelfde diepte als het Brakzandstergat passeerde. Het deel naar de Eilanderbalg liep prettig door veelal enkeldiep water en om 17.26 passeerde ik de ton EB 10 borstdiep. Vervolgens liep ik naar het Lutjewad dat ik dijbeendiep doorwaadde om 18.09. Ik lag precies op het vooraf geplande tijdschema.

Het deel van de tocht vlak na ton LW 28, het Hornhuizerwad, viel mij zeer zwaar. Ik ploeterde kniediep en op sommige stukken dijbeendiep door de modder. Voor mijn gevoel was dit slikkige gedeelte tijdens onze verkenning niet zo lang aanwezig. Ik begon te twijfelen en keek naar een ander spoor op mijn GPS-ontvanger, maar ook dat spoor voerde door hetzelfde gebied. Na wederom 5 minuten ploeteren werd de modderlaag minder. Ik nam een drink- en eetpauze om even op adem te komen.
Het komende deel lopend over het Pieterburenwad en over de Andelbult moest ik meters gaan maken, ik vond een gestaag tempo dat lag tussen de 5 en 6 km/uur. Heel langzaam passeerde ik de drie windmolens die aan mijn rechterzijde op het land staan ten noorden van Westernieland.

Tweede deel van de tocht in het donker
De duisternis trad in, het was nieuwe maan, dus het licht was zeer beperkt. Wel kon ik me goed oriënteren op de lichten van de Eemshaven. Na bijna drie uur lopen bevond ik mij opeens tussen twee rijen palen, dit moest de stroomgeleidingsdam ten noorden van Noordpolderzijl zijn. Dat klopte, het was 20.55 en dat gaf mij goede hoop, 5 minuten voor op het geplande schema. Ik verwachtte daarna op harde ribbelige ondergrond te kunnen lopen maar dat werd een plakkerige ondergrond waarop een dun laagje water stond. Dat kostte mij meer kracht, mijn blik ging op oneindig om op tijd bij de Reepriel, het sleutelpunt te komen.

Om 22.11 passeerde ik oostelijk van de ton ZOL 48 de Zuid Oost Lauwers. De tijdwinst had ik ingeleverd en ik zat weer op schema. Binnen een kwartier was ik bij de uitloper van de Reepriel die ik bovenbeendiep kon passeren. Ik was blij en richtte mij op het meest westelijke deel van de Zuiderduinen. De diepte van dit traject viel mij tegen, bovenbeendiep water net boven de knieën later eindigend in kniediep water. Maar dat was niet het enige wat tegenviel, ook de stroming uit het oosten was sterker dan verwacht. Elke pas voorwaarts moest ik schuin naar rechts inzetten, opgeteld bij de al gelopen uren viel dat mij zwaar. De geplande drie kwartier om op de Zuiderduinen te komen werd verdubbeld, het werd 4.5 km in anderhalf uur.

Langs de westkant van Zuiderduinen liep ik naar het noorden. De oversteek naar Rottumeroog was een meevaller, vrijwel geen water. Om 00.37 zette ik voet aan wal, vermoeid na 37,5 km lopen, maar zeer voldaan.

Gemeten laagwaterstand Lauwersoog 19.50 uur -157 cm NAP (gemiddeld laagwater = -126 cm NAP)
Begin tocht 15.10 uur gemeten waterstand Lauwersoog +60 cm NAP
Einde tocht 00.37 gemeten waterstand Lauwersoog +80 cm NAP (1 uur voor hoogwater)
Gemiddeld hoogwaterstand Lauwersoog = +106 cm NAP
Hoogwatertijdstip Borkum Fischerbalje 02.19 uur