Ongewone Wadlooptochten
Wadlopen Terschelling - Vaste Wal v.v. in één getij - 3 december 2022
- Gegevens
- Aantal Pageviews: 1650
Wadlooptocht Terschelling - Vaste wal v.v. - 3 december 2022.
Terschelling --> Vaste wal (groene lijn), Vaste wal --> Terschelling (gele lijn).
Het satellietbeeld is van 26 maart 2022.
De wadlooptocht was ca. 32 km lang, Peter Laagland deed er 7 uur en 50 minuten over.
Track Peter Laagland
maandag 5 december 2022
Door Peter Laagland
Op zaterdag 3 december 2022 is wadloper Peter Laagland er in geslaagd om in één getij vanaf Terschelling naar de vaste wal nabij Zwarte Haan Fr. op en neer te lopen. Een tocht van 32 km waar hij 7 uur en 50 minuten over deed. Door het vele waden, diepe slik en de beperkte tijd is het een zware wadlooptocht. Dit is vermoedelijk ook de reden dat dit de eerste keer is dat deze tocht werd gelopen. Hieronder is zijn verslag van de tocht te lezen.
Terschelling - Vaste wal 07:30 - 12:30 uur
Bij de start om half acht nabij Rimkeskooi op de Boschplaat, de meest oostelijke eendenkooi van Terschelling, begint het te schemeren. Hier krijg ik gelijk de eerste tegenslag te verwerken en houd ik er al rekening mee dat het vandaag wel eens niet zou kunnen gaan lukken. Er staat een krachtige zuidoostenwind van 6 Bft met uitschieters naar 7 Bft, terwijl ik me had ingesteld op een windkracht van 4 - 5 Bft.
Als ik tegen acht uur aan de doorwading van de geul de Oosterom begin, staat het water nog bijna tot aan het eiland. Ik stop mijn jas, buf en handschoenen alvast in mijn rugzak om ze droog te houden, wetende wat me te wachten staat. Om half negen sta ik tot de borst in het water met de rugzak op het hoofd midden in de Oosterom. Tussen twee golven in zak ik bij iedere stap iets door mijn knieën om me gemakkelijker in voorwaartse richting af te kunnen zetten op de zeebodem. En als ik me strek, kan ik net mijn hoofd droog houden in de volgende golf. De meeste golven dansen om me heen. Als ik een schuimkop recht op me af zie rollen, draai ik me om, zodat de golf op mijn rug stuk kan slaan en ik hem niet recht in het gezicht krijg. Omdat het niet de eerste keer is dat ik de Oosterom zo vroeg doorsteek, voelt het vertrouwd aan zo alleen onder deze omstandigheden en ga ik op in het spel met de zee. Zowel de lucht als het zeewater hebben een temperatuur van 5°C. Dankzij een 5 mm neopreenpak heb ik het niet koud.
Aan de overkant bij de ton O52 in de Oosterom zit de doorwading er mentaal op, maar ben ik nog lang niet uit het water. Ik moet nu pal tegen de wind in, waardoor de golven recht op me afrollen in het middeldiepe water. Het is dan ook lastig om koers te houden, zo diep in het water zonder duidelijk punt aan de horizon verlies je snel het overzicht. Het gaat allemaal niet zo snel als had gemoeten en de kans van slagen betwijfel ik en ik vertel mezelf alvast maar, dat ik het als een goede training en verkenning moet beschouwen en dat ik moet proberen te genieten van het buiten zijn. Dat laatste lukt. Voor me op de golven zwemmen twee prachtige brilduiker mannetjes, vliegt er een paartje middelste zaagbekken over, gevolgd door een ijseend. Erg mooi.
Als het water eindelijk tot onder mijn knieën is gezakt en de golven lager worden, loop ik 20 minuten achter op het tijdschema. Het duurt nog tot ruim voorbij de geul het Vingegat, voor ik op nagenoeg droge wadbodem loop. Tot die tijd heb ik het zwaar. Mijn benen zijn vermoeid van het vele waden. Dan zie ik de dijk, hij lijkt op een kilometer afstand zo dichtbij, maar er ligt nog een scheenbeendiep pak slik voor. Ik loop nu nog 10 minuten achter op schema. Ik besluit uiteindelijk om niet vroegtijdig om te keren en mijn krachten bij elkaar te rapen en door het slik te ploegen naar de dijk (aankomst 12:30) in de hoop dat ik op de terugweg de tijd goed kan maken en weer op tijd bij de Oosterom aan zal komen voordat het water er te ver is opgekomen. Dat lukt.
Vaste wal - Terschelling 12:30 - 15:30 uur
Op de terugweg snijd ik een stukje van de route af door aan de oostzijde van de ton ABT het Vingegat te passeren. Het is hier inmiddels helemaal verzand. Ondanks dat het net na laagwater is (-135 cm NAP te Harlingen, dat is 36 cm beneden gemiddeld laagwater) staat er tussen de al maar uitbreidende oesterbanken aan de noordkant van het Vingegat nog een uitgestrekte plas water. Eenmaal op het droge wad lukt het om vrij eenvoudig in een hoog tempo (7 km/u) terrein te winnen en mijn achterstand meer dan goed te maken. Dit wordt vergemakkelijkt door wandelstokken en de wind schuin in de rug. Ik kan tot bijna aan de Oosterom over droog wad lopen. De ton O52 (15:00), die vanochtend nog indrukwekkend op de golven danste, ligt nu kalm in de stroming van het opkomende water (zie afbeelding). Middeldiep, mijn vermoeide benen zwaar protesterend, passeer ik deze laatste geul van de tocht. Over de terugweg vanaf de vaste wal tot aan Terschelling (15:30) doe ik slechts drie uur.
Even neerploffen in de duinen, wat eten, drinken en omkleden is er niet bij, want de bus vanaf de Wierschuur naar de laatste veerboot vertrekt over minder dan drie kwartier. Ondanks dat ik weet dat ik hem niet meer kan halen, zet ik toch de pas erin en mis hem op slechts een paar minuten. Gelukkig krijg ik een lift van een ouder echtpaar dat in West woont. Dank jullie wel!
Het getij te Harlingen, 3 december 2022, legenda rechts in de figuur.
De ton O52 in de Oosterom op de terugweg. De wind is sterk afgenomen, de golfslag valt mee.
Foto Peter Laagland
Terschelling, Boschplaat, na aankomst in westelijke richting gezien.
Foto Peter Laagland
