Ongewone Wadlooptochten
Vierluik Groot Kamperzand (Zeehondenbanken) - Febr. 2018 en april 2020
- Gegevens
- Aantal Pageviews: 4543
Gelopen tochten: 25-02-2018 (zwart), 13-04-2020 (blauw), 14-04-2020 (rood) en 20-04-2020 (geel).
Tracks Peter Laagland
vrijdag 24 april 2020
Door Peter Laagland
Vier tochten naar Groot Kamperzand (Zeehondenbanken)
Groot Kamperzand heeft een aantrekkingskracht op mij. Veel mensen zullen er nog nooit van gehoord hebben of niet begrijpen waarom je er moeite voor zou doen. Het stelt tenslotte niet meer voor dan een zandplaat waar zo goed als niks is. Bij laagwater niet eens overtijende vogels. Met een beetje geluk tref je aan de rand met het Borndiep nog een groep zeehonden aan. En dit enige teken van leven houdt commerciële schippers op afstand. Ze zetten er geen wadlopers af om verstoring te voorkomen.
Het is juist deze onbereikbaarheid, de leegte en stille onbekendheid wat het zo’n mystieke en woeste plek maakt. Zeker als wadloper kom je er niet eenvoudig. Verkenningen dienen vanaf de vaste wal of Terschelling uitgevoerd te worden en zijn daarmee een intensieve bezigheid. De weg vanaf de vaste wal naar en door het Vingegat is een ploetertocht door slikpartijen. En vanaf Terschelling moet je door het brede, diepe en snel weer volstromende Oosterom.
Groot Kamperzand is niet hoog en kun je dus ook niet van verre zien liggen. Hij duikt pas op het einde van je tocht uit het niets op en lijkt in eerste instantie een verlengstuk van het strand van Ameland. Eenmaal op Groot Kamperzand is het een grote lege zandvlakte zonder enige beschutting. Ondanks dat je de vuurtorenwachter op Ameland bijna in de ogen kunt kijken, als deze er gezeten zou hebben, voel je je toch ver weg van alle beschaving.
Toen op 3 september 2017 bleek dat er in één tij naar Terschelling op en neer gelopen kan worden, zou dit ook betekenen dat er naar Groot Kamperzand heen en weer gelopen moet kunnen worden. Met het ontstaan van Klein Kamperzand is in eerste instantie daar mijn aandacht naar toe gegaan en is het me pas recent gelukt om de visa versa tochten naar Groot Kamperzand te maken. Ik heb de volgende tochten ondernomen:
25 februari 2018: Zwarte Haan naar Terschelling via Groot Kamperzand (32 km in 6:40 uur)
13 april 2020: Terschelling naar Groot Kamperzand vv. (31 km in 6:15)
14 april 2020: Terschelling naar Zwarte Haan via Groot Kamperzand (32 km in 7:40)
20 april 2020: Sint Jacobiparochie naar Groot Kamperzand vv. (34 km in 6:50)
Vier tochten naar Groot Kamperzand
1. Zwarte Haan naar Terschelling via Groot Kamperzand (32 km in 6:40 uur) - 25 februari 2018.
Eerder gepubliceerd op
Wadlopen van Zwarte Haan naar Terschelling via Groot Kamperzand - 25 februari 2018
Het eerste deel van de tocht, kort voor zonsopgang. Op de achtergrond Zwarte Haan.
Foto Peter Laagland
2. Terschelling naar Groot Kamperzand vv. - 13 april 2020.
Een zware tocht. Het hoogwater voorafgaand aan deze tocht is +100cm NAP. Dat is veel voor het westelijk wad. Ik moet al vroeg door het Oosterom waar het water tot mijn borst reikt. Ook aan de andere kant van het Oosterom staat er nog veel water en moet ik stevig waden. Groot Kamperzand licht in de schemering nog net op aan de horizon door het zand wat over de plaat stuift door de straffe noordenwind van 5 Bft. De zon is inmiddels onder, het water gekenterd en in het duister weet ik op tijd het Oosterom weer te bereiken.
Groot Kamperzand net na zonsondergang met op de achtergrond de vuurtoren van Ameland.
Foto Peter Laagland
3. Terschelling naar Zwarte Haan via Groot Kamperzand - 14 april 2020.
Na vier uurtjes slapen gaat de wekker al vroeg. Als ik het wad op stap begint het gelukkig net te schemeren. Her en der trekken er nog wat buien over het wad terwijl de zon ongezien achter een wolkendek opkomt. Het getij is gunstiger dan gisteren, wat een mentale opkikker is gezien de benen die nog moe zijn van afgelopen week.
Nu ik bij daglicht het laatste stuk naar Groot Kamperzand waad, zie ik pas dat ik gisteren onnodig diep door het water heb lopen sjouwen. Het wantij onder Groot Kamperzand blijkt verder naar het oosten te liggen dan gedacht. Ook vandaag neem ik niet de tijd om Groot Kamperzand te bezoeken en tik ik deze alleen aan. Dit om niet door het opkomende water in het Vingegat verrast te worden. Terwijl het water onder Groot Kamperzand al weer opkomt haast ik me over het droge wad naar het Vingegat. Hier staat de boel al weer volledig blank. Ondanks dat ik hier bekend ben, ben ik nu liever eerder dan later het Vingegat door.
De zon is er inmiddels bijgekomen en als ik me rustig een weg door het slik naar Zwarte Haan baan. Het opkomende water heeft me inmiddels ingehaald, maar kan me niet meer stoppen.
Met het volbrengen van deze tocht heb ik deze week ruim 100 km over het wad gemaakt. Vier dagen geleden ben ik namelijk ook nog van de Steenplaat naar de Richel heen en weer gelopen in twee tijen. Mijn lijf zegt dat het wel even goed is zo.
Wadend aan de zuidzijde van de Oosterom trekken in de vroege morgen nog een aantal buien aan me voorbij.
Foto Peter Laagland
4. Sint Jacobiparochie naar Groot Kamperzand vv. - 20 april 2020.
De laatste tocht in dit vierluik. Het is strak blauw met een aangename temperatuur en het zeewater is met 10°C ook niet meer koud te noemen. Het water is verlaagd en zal zich vandaag flink terugtrekken. Toch koel ik af en is het zwaar lopen door de golven en tegen de wind. Er staat namelijk een onophoudelijke oostenwind kracht 6 Bft met uitschieters naar 7 Bft. Het kost me dan ook veel meer moeite om Groot Kamperzand te bereiken dan gedacht.
Gelukkig staat het wad voor Kamperzand nu wel zo goed als droog, een aangename meevaller. Gezien ik zo met de wind in de rug terug kan, gun ik mezelf een bezoek van een uurtje aan Groot Kamperzand. Het is een spectaculair gezicht hoe het zand woest over de plaat stuift. Niet een plek om even rustig te gaan zitten. Aan de overkant van het Borndiep laat de badgast het afweten en kijk ik uit op een nagenoeg leeg strand.
Hoewel ik door opkomend water langs ton 10 in de Blauwe Balg weer terug naar het wantij waad, is het wad tot aan het Vingegat nagenoeg droog. Zo droog dat de wind er zelfs vat op krijgt en er her en der stuifzanden over het wad jagen. Bijzonder om te zien op dit normaal zo natte stuk westelijk wad. Terwijl het snel opkomende water zich vanuit het Vingegat over de oesterbanken op het achterliggende wad stort, waad ik rustig door de stroming naar de overkant. De keuze om deze tocht niet vanaf Zwarte Haan te lopen maar vanaf Sint Jacobiparochie valt goed uit. Het wad nabij de dijk is namelijk sterk ingedroogd waardoor het ergste slik over een slikkorst overgestoken kan worden.
De zinderende zon op de uitgestrekte stuifvlakte van Groot Kamperzand.
Foto Peter Laagland
Opkomend water aan het Borndiep met aan de overzijde het strand van Ameland.
Foto Peter Laagland